Rozdział 13

Agulec

Na sam wpier mojego urzędowania, daję notkę. Żebym się nie zraziła tym co piszecie o mnie i nadalu ( Razz

) i nie dodała notki.

Wątek wagarów pominięty.Wyjaśniamy sprawę znajomość Severusa z Mapą Huncwotów Very Happy

*
Grubo po połnocy, gdy księżyc świecił już jaskrawym blaskiem, Jenna obudziła się. Miała wyżuty sumienia, to pewne. Ale jeszcze jedna sprawa nie
dawała jej spokoju. Co zabrał Severus? O ile w ogóle coś wziął.
Dziewczyna usiadła na łóżku i dręczona różnymi wizjami, założyła szatę na piżamę. Po cichu opuściła dormitorium i udała się do Severusa.
Delikatnie otworzyła drzwi i wśliznęła się do dormitorium chłopaków. Po omacku znalazła różdżkę i wyszeptała:
-Lumos!
Podeszła do pierwszego łóżka i odsłoniła kotary.Nie, to nie Snape. Evan Rosier zachrapał głośno i przewrócił się na drugi bok.
Kolejne łóżko okazało się właściwe. Severus, przykryty kołdrą (kordłą!), spał w najlepsze. Jenna podeszła do niego z boku i potrząsnęła nim.
Efekt był natychmiastowy. Chłopak usiadł na łóżku jak oparzony i machinalnie sięgnął po różdżkę.
-Spokojnie, to ja.
-Jenna? Czego chcesz?
Ślizgonka usiadła po turecku na jego łóżku i zapytała wprost.
-Zabrałeś coś Huncwotom?
Severus spojrzał na nią niepewnie, lecz po chwili przytaknął.
-Black chce to na wtorek. Zaczął mi grozić. - Jenna prychnęła pogardliwie
-Na wtorek? - zaciekawił się Severus. - Accio kalendarz!
Strary, wyświechtany kalendarz natychmiast pojawił się w jego rękach. Chłopak przewracał energicznie kartki, jakby zaraz miał odkryć coś niezwykłego.
-Wiedziałem. - wyszeptał po chwili.
Jenna nie zwróciła na to uwagi.
-Co im zabrałeś?No mów!
-Popatrz tylko...
Severus wyciągnął spod poduszki kawałek pergaminu i podstawił go Jennie pod nos.
-I co?
-Stuknij różdżką!
Dziewczyna wykonała jego polecenie i na pergaminie natychmiast zaczęły się pojawiać jakieś znaki. Po chwili wszystko było jasne.
-Ale... ale to mapa Hogwartu.
-Dokładnie. Łącznie z tajnymi przejściami. A jak spojrzysz dokładniej...
Jenna przybliżyła mapę do oczu i zatkało ją z wrażenia.
-Te małe punkty to osoby. Mapa pokazuje każdego. Gdzie jest i co robi. Na przykład... Filch jest na trzecim piętrze.
-Niesamowite.
-Prawda? Teraz już wiem jak mnie dopadli we wrześniu... - dodał szeptem.
Jenna wzięła mapę do rąk i przez kilka minut wodziła po niej wzrokiem.
-Patrz! Będziemy mieli gości.
-Co?
-Black i Potter tu idą. Są w pokoju Wspólnym.
-Żartujesz?
-Wcale nie. Ale mam też lepszą wiadomość. Ruda szlama idzie za nimi.

*

Choć peleryna niewidka była zbyt mała dla nich obu, to i tak się pod nią schowali. James i Syriusz rozglądali się łakomie po salonie Ślizgonów.
-Może dla odmiany my coś zwędzimy?
-Ale coś Smarkowatego. Poczekaj chwilę.
Dotarli do schodów wiodących w górę. Potem znaleźli odpowiednie drzwi z tabliczką

ROK SZÓSTY

i weszli do środka.
-Różdżka w pogotowiu... - ostrzegł James.
Doszli do pierwszego łóżka i odsłonili kotary.
-Ty, to Rosier! Jaka świetna piżamka!
Zdusili śmiech i ruszyli do następnego łóżka.
-O Boże,Malfoy zakręca papiloty...
Po raz trzeci odsłonili kotary. Łóżko było puste.
-Ej, Smarka nie ma. - szepnął Syriusz.
-Pewnie siedzi u Barton... - zaczął James, ale ktoś mu przerwał.
-Albo odwrotnie.
Zapłonęły lampy i Gryfoni wiedzieli, że są w pułapce. Jenna stała przy drzwiach, celując w nich różdżką. Severus opierał się o parapet,
a w ręku miał mapę.
-Nieładnie tak chodzić po nocy. Będzie kara.
Syriusz prychnął.
-Oddajcie mapę, a nikomu nic się nie stanie.
-Grozisz nam?
-Jasne. Uważaliście, że jesteśmy na tyle głupi żeby nie zauważyć bulbadoksu?
-Tak.
-Zamknij się, Barton. Smark źle się spisał,a na dodatek coś zwędził. Mogliśmy iść do dyrektora i zgłosić kradzież.
-Nie mogliście. Dowiedziałby się, że to mapa.
Gryyfoni spojrzeli na nich zdziwieni.
-Skąd wiecie?
Severus prychnął i rozwinął mapę.
-Idzie tu ruda szlama. Za chwilę będzie pod drzwiami.
-Nie nazywaj jej szlamą, Smarku!
Ale właśnie w tym momencie drzwi otworzyły się i stanęła w nich Lily.
-James, Syriusz! Wracajcie natychmiast!
-Lily? Skąd się tu wzięłaś?
-Widziałam jak wychodzicie. Musiałam za wami iść! Gdyby was złapali, wylecielibyście!
-Dzięki, ale niepotrzebnie...
Jenna poruszyła się niespokojnie.
-Darujmy sobie te miłosne szopki i przejdźmy do rzeczy. Co chcecie za mapę?
-Nie! Jenna, nie oddajemy jej.
-Spokojnie. To zależy co zaoferują.
-Wiedziałem. - Syriusz uśmiechnął się pod nosem. - Nareszcie myślisz jak Ślizgonka. Już myślałem, że nie zapytacie.
Mówiąc to, wyjął z kieszeni, stary podręcznik do eliksirów. Twarz Severusa zbladła.
-Oddajcie to.
-To zwróćcie mapę.
Severus spojrzał niepewnie na Jennę, a potem na Lily.
-Czego się gapisz? - zareagowała Ruda
-Oddamy to jej. Obaj. - zwrócił się do Syriusza.
-Sprawiedliwie, Smarku. Bardzo ładnie...
-Zamknij się.
Syriusz oddał książkę Lily, a potem Severus podał jej mapę. Już chciał odwbrać swoją własność gdy nagle...
-Accio podręcznik eliksirów!
Syriusz zręcznie chwycił książkę i wybiegł. James ruszył za nim, łapiąc Lily za rękę i ciągnąc ją za sobą.

*

Bum!
Coś uderzyło w okno wieży Gryfonek. Kate powoli otworzyła oczy aby ustalić co było przyczyną hałasu.
Bum!
Kate wstała, pospiesznie wkładając kapcie (zakładamy, że puchate ^^). Podeszła do okna i otworzyła je na oścież.
-Cześć.
Remus siedział na miotle, do której przyczepiony był mały koszyk.
-Hej. Co ty tu robisz?
-Dzisiaj noc spadających gwiazd. Więc pomyślałem, że może miałabyś ochotę na przejażdżkę.
-Bardzo chętnie. Poczekaj, założę coś na siebie.
Po kilku minutach pojawiła się w ciepłej bluzie (kolor dowolny) i wsiadła na miotłę.
-To przypadkiem nie miotła Jamesa?
-Ano. Mi tam nie potrzebna, nie gram w Quidditcha. To pożyczyłem.
-A James wie?
-Jasne. Ale aktualnie nie ma go w dormitorium.
-No, Lily też zniknęła.
-Serio? Nie są razem.
-Skąd wiesz?
-Bo... a, nieważne.
Lecieli w kierunku najwyższej wieży. W żadnym oknie nie paliło się już światło. Wiał łagodny wiaterek, który targał delikatnie włosy Kate.
-Po co Ci ten koszyk?
-Niespodzianka.
Dotarli wreszcie na szczyt wieży i wylądowali. Remus otworzył kosz i wyjął z niego koc, kilka butelek piwa kremowego i jakieś ciastka.
-Będziemy tu całą noc?
-Raczej tak. Musimy zobaczyć jak najwięcej gwiazd.
-Po co?
-Nie wiesz? Spełniają życzenia.
Remus rozłożył koc i usiadł na nim. Kate zrobiła to samo. Przez chwilę wpatrywali się w niebo, w milczeniu.
-Hmmm... to gdzie James?
-Poszedł coś odzyskać.
-Co takiego?
Remus spojrzał na nią niepewnie, ale zdecydował się na szczerość.
-Mapę Huncwotów.
-Co?
Chłopak opowiedział jej dokładnie co owa mapa pokazuje i kto ją aktualnie posiada. Lecz nagle...
-Patrz! Jest pierwsza gwiazda!
-Dobra, myśl życzenie. Ja szukam następnej.
Przez kolejnych kilka minut zabawiali się wyszukiwaniem gwiazd i wymyślaniem życzeń. Gdy wreszcie ich to zmęczyło, położyli się na kocu
i rozpoczęli konsumpcję.
Rozmawiali jeszcze trochę, aż w końcu zmożył ich sen.

*

Syriusz pędził w kierunku schodów, a za nim James poganiał Lily.
-Lily szybciej! Jak nas złapią...
-Co oni nam mogą zrobić?
-Tym razem chodzi mi o nauczycieli. Ale Smark nie jest taki bezbronny. Ta jego książka... jest przesiąknięta czarną magią.
-Co masz na myśli? Zwolnij wreszcie!
-On tam zapisywał różne zaklęcia i formuły. Mówię Ci, to nienormalne.
Syriusz był lekko zdenerwowany.
-Ej, wy tam! Zamiast gadać moglibyście się pospieszyć!
Wbiegli na schody i natychmiast znaleźli właściwe (no bo te schody latają ^^).
Byli już na wysokości drugiego piętra, gdy promień czerwonego światła przeleciał tuż nad uchem Syriusza.
Jenna i Severus, oboje zdyszani, wbiegli już na schody celując w Gryfonów różdżkami.
Zaklęcie Severusa trafiło w jedną ze zbroi, która rozbiła się z głośnym trzaskiem.
-Nie trafiłeś, Smarku! - zawołał James, nie zważając na to, że słychać go w całym pomieszczeniu. I jak na zawołanie pojawił się Irytek.
-Hohoho... uczniowie nie śpią, uczniowie nie śpią!
-Zamknij się! - krzyknęli jednocześnie Gryfoni.
-Nie ładnie, zaraz zawołam Filcha!
Irytek został jednak zignorowany, a Syriusz, James i Lily wylądowali na trzecim piętrze.
-Które teraz?
-Nie wiem, byle szybciej! - pospieszał ich Syriusz.
Wskoczyli na pierwsze lepsze schody, ale Jenna i Severus byli tuż za nimi.
-Drętwota! (stupifaj Razz

) - krzyknęła Jenna, ale jej zaklęcie chybiło.
-Severus, leć na tamte schody, otoczymy ich!
Rozdzielili się. Gryfoni również wyciągnęli różdżki.
-Expelliarmus!
Zaklęcie pomknęło ku Jennie, która uchyliła się w ostatniej chwili.
-Buahaha! Nie umiecie walczyć?! - poltergeist unosił się nad nimi i rechotał.
W tej samej chwili Lily wykrzyknęła:
-Jęzlep!
Język ducha przywarł do podniebienia. Irytek pieklił się i wiercił, ale w końcu odleciał.
-Byłaś niezła. - pochwalił ją James
-Dzięki.
Ale nie dane im było dłużej stać w spokoju.
-Petrificus Totalus! - kolejne zaklęcie Severusa minęło Syriusz o cal.
Ten zaklął pod nosem i wycelował w Ślizgona.
-Musisz umieć wycelować, Smarku! Ale twoje tłuste włosy Ci w tym przeszkadzają! Patrz jak to się robi!Rictusempra
Zaklęcie trafiło idealnie i Severus zniknął w głębi korytarza.
-Incendio!
Zaklęcie Jenny spowodowało, że dywan na którym stali Gryfoni zaczął się palić. Byli wciąż na ruchomych schodach, nie mieli więc jak uciec.
-Aquamenti! - wykrzyknęli we troje.
Na to tylko czekała Jenna.
-Tarantallegra!
Lily oberwała. Zaczęła się pląsać, przeszkadzając Jamesowi i Syriuszowi w gaszeniu dywanu. Na szczęście dotarli do piątego piętra.
James wziął Lily na ręce i wbiegł na kolejne schody. Syriusz został na piętrze. Książka wciąż była w rękach Lily.
-Accio podręcznik!
Jenna wychyliła się przez balustradę schodów i złapała ksiązkę. Jednak nie zachowała równowagi i runęła w dół.
-Carpe Retractum! (^^)
Zaklęcie uderzyło w zbroję i pociągnęło Jennę ku niej. Upadła prosto pod nogi Syriusza.
-No proszę. Kogo mu tu mamy.
-Przymknij się tchórzu i walcz.
-Z przyjemnością! Reducto!
Ku zgrozie obojga, zaklęcie trafiło w jedne ze schodów nad nimi. Zaczęły natychmiast spadać, zbierając po drodze inne schody.
-Ty kretynie! Lecą prosto na nas!
Było pewne, że nie zdołają uciec, gdy nagle:
-Finite Incantatem!
Na półpiętrze stała profesor McGonagall. Schody zastygły momentalnie. Nauczycielka stała w koszuli nocnej i siatce na włosach.
Za nią pojawili się Slughorn, Flitwick i sam Dumbledore.
-No pięknie... - stwierdził Syriusz.

*

Amelie i Michael byli w trakcie śniadania, gdy podszedł Amos.
-Zebranie drużyny, chodź.
Odszedł do reszty zawodników, a dziewczyna podążyła za nim.
-Eee... no to ja i Barton chcielibyśmy wam coś powiedzieć. - zaczął Syriusz.
Wszyscy patrzyli na nich w pełnym skupieniu.
-No więc...dostaliśmy szlaban.
-A co to ma do Quidditcha?
-Codziennie po lekcjach, mamy chodzić do gabinetu McGonagall.
-Co? Zaraz, zaraz... po lekcjach są treningi!
-No właśnie. Nie możemy uczestniczyć w nich do końca semestru.
-Chyba żartujecie! Straciliśmy pałkarza i ścigającą?! Zaraz stracimy obrońcę i...
-Słucham? - Amelie skrzyżowała ręce - Wywalasz mnie?
-Nie. Sama odejdziesz, twój chłopak już o to prosił.
-Co? Kogo prosił?
-Nie udawaj! Wszyscy wiedzą, że chodzi z tobą tylko dlatego, że jesteś w najlepszej drużynie! Nakłoni Cię do rezygnacji bo chce wygrać.
-Wypraszam sobie! Co za bzdury, kto tak powiedział? I nie mam zamiaru odchodzić z drużyny! Chyba, że mnie wyrzucasz. Jeśli tak to nie wiesz ile tracisz.
Mowiąc to obróciła się szybko i odmaszerowała w stronę Michaela. Ten od razu zauważył, że coś jest nie tak.
-Co się stało?
-Ten kretyn wywalił mnie z drużyny!
-Co? Idę z nim pogadać.
Amelie próbowała powstrzymać Michaela, ale było już za późno. Patrzyła jak podchodzi do Amosa i mówi coś do niego.
Tamten coś odburknął a wtedy...
ŁUP!
Kit pisnęła, gdy pięść Michaela złamała Amosowi nos. Krukon opadł na krzesło, ale po chwili podniósł się i wyciągnął różdżkę.
-Nie! Przestańcie!
Amelie podbiegła do nich ze strachem w oczach.
-Amos, zostaw tę różdżkę! Michael, jak mogłeś?!
Ale onie jej nie słuchali. Amos zręcznie rzucił jakieś zaklęcie, które ugodziło Michaela w brzuch.
-Przestancie natychmiast! - zawołała profesor Sprout zza stołu nauczycielskiego.
Podbiegła do nich i szybko oceniła sytuację.
-Diggory, Ravenclaw traci dwadzieścia punktów. Ty - zwrociła się do Michaela - do opiekuna, natychmiast. Baghdatis,
zaprowadź Diggory'ego do Skrzydła szpitalnego.
Nauczycielka odeszła, tłum gapiów się rozszedł.
-Co mu powiedziałeś? - zapytała Amelie gdy byli w drodze do Skrzydła szpitalnego.
-Nieważne. I nie odzywaj się do mnie.
-O co Ci chodzi? Od balu jesteś naburmuszony!
-Jakbyś zapomniała, pokłóciliśmy się.
-O Rosiera. To żadna kłótnia.
-A jednak. A potem ten bubek...
-Uważaj na słowa. Tak się składa, że "ten bubek" jest moim chłopakiem.
Amos posmętniał jeszcze bardziej i resztę drogi pokonali w milczeniu.

*

Kate odnalazła Lily dopiero na śniadaniu. Obie opowiedziały sobie wszystko co robiły w nocy.
-Nie załpali was?
-Nie, James zabrał mnie tajnym przejściem do Pokoju Wspólnego.
-James... uuu, Lilka. To już nie "arogancki dupek Potter"?
-Bardzo śmieszne... - odpowiedziała Lily, ale mimo to zarumieniła się.
Nagle nadleciały sowy z pocztą (to jedyny minus śniadania w Hogwarcie. Nie przeżyłabym ^^ )i jedna z nich przyniosła list Kate.
-Od mamy! Nareszcie!
Dziewczyna zatopiła się w lekturze,a w tym czasie zdążyli nadejść Huncwoci.
-Bilans zeszłej nocy... - zaczął wyliczać James - Odzyskaliśmy mapę, ale straciliśmy książkę Smarka.
-Zyskaliśmy szlaban.
-Bład. TY dostałeś szlaban, nie ja. - James wyszczerzył się do Syriusza.
-Nie dobijaj mnie. Na szczęście Amos nas nie wywalił.
-Tak, bo zajął się kłótnią z Amelie. - zauważył sprytnie Remus
-Ale to i tak był jeden z naszych znakomitszych wypadów. A o ile wiem, Remus też nie nudził się zeszłej nocy, co Luniaczku?
Lupin wymamrotał coś o zazdrości i zajął się robieniem kanapki. Kate wynurzyła się zza listu.
-Cudownie. Święta mam przerąbane.
-Co się stało?
-Mama zakomunikowała mi, że spędzimy święta z jej nowym facetem.
-No i?
-Ugh! To przecież ojciec Jenny Barton! Ona i jej brat będą u nas siedzieć do końca roku!
Wszyscy wymienili ponure spojrzenia.
-Na dodatek moja matka ma termin w grudniu.
-Termin czego? - zapytał Peter mlaskając
-Porodu! Będę miała brata!
-Cudownie! Uwielbiam małe dzieci! - zachwyciła się Lilys.
-Taa... to oznacza, że Jenna i Jonatan się do nas wprowadzą.
-Co? Przecież mają swoją matkę, nie?
Kate wzruszyła ramionami i wzięła od Remusa kanapkę.
-Jedno z moich życzeń właśnie legło w gruzach.

*

Jenna ciągle siedziała nad listem od ojca. Oznajmiał on, że Jenna i Jonatan spędzą święta u Kate. Jenna przekazału już wieści bratu
i teraz podeszła do Severusa.
-Złapali Cię?
-Nie. Dzięki, że mnie nie wydałaś.
-Spoko. Mam coś twojego.
Wyciągnęła z kieszeni jego podręcznik do eliksirów.
-Nie czytałam. Ale mam nadzieję, że warto było ryzykować.
-O tak. Dzięki.
-Zostajesz tu na święta?
Severus zmarkotniał.
-Nie mam innego wyjścia. Ale nie chcę wracać do domu.
Uznał chyba, że powiedział za dużo i schował głowę za podręcznikiem Zaklęć. Jenna spojrzała na niego jeszcze raz i odeszła.
Zapowiadają się okropne święta.

***
Pisałam w notatniku, są literówki.

milenka

wow! jaka akcja! amosek ma złamany nos... a michael dostał w brzunio... ^^

jest mnie więcej niż myślałam!

no i gosiak miał taki romantyczny wieczór (a właściwie noc) z remusem... ho ho ho...

Agulec

Myślę, że się spisałam, nie?
Twój wątek był łatwy, najtrudniej było z ostatnim (Jenna i Sev). Ale to nie znaczy, że pisanie opo jest proste. O nie!

Nikt nie zgadł co Jenna robiła w łóżku Severusa, ale pomysły Gośki mi pomogły Very Happy

milenka

hihi, spisałaś się na medal! Mr. Green

Agulec

Dziękas, dziękas :*
<rumieni się>

milenka

tylko żebyś teraz na laurach nie osiadła... Razz

Martusia

No cieszę się bo było w miarę dużo o Lilce Very Happy

Chociaż Jenna i tak przebiła wszystkich ;p

Agulec

W miarę dużo?
Jenny tutaj było więcej bo wcześniej było mniej Razz

WYPEŁNIJCIE "ORGANIZACJĘ" W OGÓLNYCH!

Gosiaczek

podobuje mi się! Very Happy

tak dziękas za mój wątek! zauważyłam że ciebie AŻ tak dużo to nie było Very Happy

ciekawy, pełen napięcia rozdzialik. A niby jak me pomysły Ci pomogły jeśli żadnego nie wykorzystałaś? Very Happy

Gosiaczek

aha i nie rozumiem jednego (przepraszam ^^)

kto poprosił Amosa żeby amelie nie była w drużynie? czy w ogóle tak było? bo kompletnie nie kumam... Sad

Agulec

kto poprosił Amosa żeby amelie nie była w drużynie? czy w ogóle tak było? bo kompletnie nie kumam...

Nikt go nie prosił. To tylko plota. Zobaczysz dalej.

A niby jak me pomysły Ci pomogły jeśli żadnego nie wykorzystałaś?

W TYM rozdziale ich nie ma Very Happy

WYPEŁNIJCIE ORGANIZACJĘ< PROOOOSZĘ :*

Gosiaczek

wypełniłam ale konkretów brak

milenka

aaagaaa... a czy ja zostałam wywalona z drużyny? Very Happy

Agulec

Oczywiście, że nie.
Zobaczysz potem Very Happy

milenka

no nie wiem... a jak znowu nie będziesz mogła wchodzić do enterneta?

Gosiaczek

mila bądź pewna ze nie wylecisz Very Happy

aga nie byłaby do tego zdolna Very Happy

poza tym dostałaby od ciebie manto Very Happy

Gosiaczek

Etenszyn pliz!!!!

Z rozkazu Agnieszki Ch. przekazuje wiadomość!!

Rozdział 14 jest ready!!!

milenka

łał! a kiedy agnieszka go wstawi?

Gosiaczek

aj dont noł

pewnie jak w necie będzie dłużej Very Happy

Agulec

Jestem

Ale nie długo, tylko na chwilę.
Rozdział 14 gotowy, będzie w poniedziałek, bo jutro nie mogę wchodzić do netu.